Mijn eerste week in Peru
Door: Roanne
Blijf op de hoogte en volg Roanne
12 Maart 2016 | Peru, Lima
¡Hola, buenos dias!
Mijn eerste blog vanuit Peru. Inmiddels zit de eerste week erop, een week waarin verschillende dingen zijn gebeurd.
Op vrijdag 4 maart was het zover. Om half 1 zat ik, samen met de familie Keinbloesem, in het vliegtuig naar Lima, Peru. Deze vlucht duurde ongeveer 12 uur. Van tevoren zag ik hier best tegenop, maar de vlucht viel gelukkig mee.
In Lima is het 6 uur later dan in Nederland. Voordat ik wegging had ik verwacht dat ik niet zoveel last van het tijdsverschil zou hebben omdat we vroeg in de avond aan zouden komen en dus direct een goede nacht slaap zouden kunnen hebben. Dit viel alleen vies tegen. De eerste paar nachten was ik erg vroeg wakker en lag ik elke avond vroeg in bed. Eigenlijk heb ik het idee dat ik nog steeds niet helemaal gewend ben aan het verschil. Ik ben niet meer heel erg vroeg wakker maar nog steeds wel vroeg, 05:45.
Natuurlijk is het tijdsverschil niet het enige waar ik aan moet wennen. Eigenlijk gaan hier de meeste dingen om een andere manier. Hier spreken ze Spaans in plaats van Nederlands, eten ze hier andere gerechten dus geen stamppot boerenkool, rijden hier per minuut meer auto’s dan in Drijber het hele jaar door en is het hier zomer in plaats van winter. Gelukkig zijn dit leuke dingen om aan te wennen.
Oja!! Ze verkopen hier in de supermarkt spliterwten. In de winter kan ik dus zo een keer snert koken!!
De bedoeling was dat ik de eerste nacht bij de familie zou blijven logeren om daarna in mijn ‘eigen’ appartementje te gaan wonen. Helaas bleek het appartementje nog niet klaar te zijn. Daarom heb ik een paar extra nachtjes bij het gezin gelogeerd.
Omdat de kinderen nodig weer les moesten krijgen, heb ik op woensdag en donderdag lesgegeven in de woonkamer.
Donderdagmiddag ben ik verhuisd na een tijdelijke kamer op het USEL (de universiteit). Hier heb ik ook een klein lokaaltje.
Vrijdag was de eerste, echte lesdag en dit beviel goed!!
Als het goed is, verhuis ik volgende week naar mijn appartementje. In mijn appartement zal ik dan ook les gaan geven. Wanneer de verhuizing precies plaatsvindt weet ik niet, hier in Peru kan er zo nog een paar dagen bij op komen. Maar dat geeft niet want hier zit ik ook prima.
Dat de Peruanen minder gericht zijn op tijd dan Nederlanders, daar ben ik gisteravond wel weer achter gekomen. Toen ik ’s middags klaar was met het lesgeven kwam ik een vrouw tegen van de keuken. Ze vertelde mij dat het avondeten ‘Son las seis’ was (6 uur). Ik besloot iets na zessen naar de keuken te gaan omdat ik de avond daarvoor ook even moest wachten. De mensen van de keuken vertelden mij dat het nog een paar minuutjes zou gaan duren. Ik besloot om weer naar mijn kamer te gaan en om half 7 terug te gaan. Bij de keuken aangekomen werd er tegen mij gezegd dat het eten klaar zou zijn om 7 uur. Omdat het voor de rest erg rustig was ben ik weer terug naar mijn kamer gegaan. Iets over zevenen ben ik weer naar de keuken gelopen maar het eten was nog niet klaar. Ditmaal zeiden ze dat het om ‘ son las siete y media’ klaar zou zijn, half 8 dus. Ik heb weer even gewacht en iets na half 8 zat ik dan eindelijk aan een lekker bord met eten (door het wachten smaakte het extra lekker!).
Tot nu toe bevalt het mij hier goed. Ik hoop spoedig nog wat meer Spaans te gaan spreken. Toch verbaasd het mij welke woorden ik al weet in het Spaans. De lessen die ik in Nederland gevolgd heb, zijn denk ik niet voor niets geweest.
Inmiddels is het weekend aangebroken en is het tijd om wat meer van Peru te zien, zo gaan we vanmiddag naar het strand! Morgen ga ik weer naar de kerk. De hele dienst is in het Spaans maar gelukkig kan ik meelezen in mijn eigen Bijbel. De liedjes die worden gezongen herken ik soms, omdat ze ook in het Engels of in het Nederlands bestaan.
Hasta pronto,
Roanne
Mijn eerste blog vanuit Peru. Inmiddels zit de eerste week erop, een week waarin verschillende dingen zijn gebeurd.
Op vrijdag 4 maart was het zover. Om half 1 zat ik, samen met de familie Keinbloesem, in het vliegtuig naar Lima, Peru. Deze vlucht duurde ongeveer 12 uur. Van tevoren zag ik hier best tegenop, maar de vlucht viel gelukkig mee.
In Lima is het 6 uur later dan in Nederland. Voordat ik wegging had ik verwacht dat ik niet zoveel last van het tijdsverschil zou hebben omdat we vroeg in de avond aan zouden komen en dus direct een goede nacht slaap zouden kunnen hebben. Dit viel alleen vies tegen. De eerste paar nachten was ik erg vroeg wakker en lag ik elke avond vroeg in bed. Eigenlijk heb ik het idee dat ik nog steeds niet helemaal gewend ben aan het verschil. Ik ben niet meer heel erg vroeg wakker maar nog steeds wel vroeg, 05:45.
Natuurlijk is het tijdsverschil niet het enige waar ik aan moet wennen. Eigenlijk gaan hier de meeste dingen om een andere manier. Hier spreken ze Spaans in plaats van Nederlands, eten ze hier andere gerechten dus geen stamppot boerenkool, rijden hier per minuut meer auto’s dan in Drijber het hele jaar door en is het hier zomer in plaats van winter. Gelukkig zijn dit leuke dingen om aan te wennen.
Oja!! Ze verkopen hier in de supermarkt spliterwten. In de winter kan ik dus zo een keer snert koken!!
De bedoeling was dat ik de eerste nacht bij de familie zou blijven logeren om daarna in mijn ‘eigen’ appartementje te gaan wonen. Helaas bleek het appartementje nog niet klaar te zijn. Daarom heb ik een paar extra nachtjes bij het gezin gelogeerd.
Omdat de kinderen nodig weer les moesten krijgen, heb ik op woensdag en donderdag lesgegeven in de woonkamer.
Donderdagmiddag ben ik verhuisd na een tijdelijke kamer op het USEL (de universiteit). Hier heb ik ook een klein lokaaltje.
Vrijdag was de eerste, echte lesdag en dit beviel goed!!
Als het goed is, verhuis ik volgende week naar mijn appartementje. In mijn appartement zal ik dan ook les gaan geven. Wanneer de verhuizing precies plaatsvindt weet ik niet, hier in Peru kan er zo nog een paar dagen bij op komen. Maar dat geeft niet want hier zit ik ook prima.
Dat de Peruanen minder gericht zijn op tijd dan Nederlanders, daar ben ik gisteravond wel weer achter gekomen. Toen ik ’s middags klaar was met het lesgeven kwam ik een vrouw tegen van de keuken. Ze vertelde mij dat het avondeten ‘Son las seis’ was (6 uur). Ik besloot iets na zessen naar de keuken te gaan omdat ik de avond daarvoor ook even moest wachten. De mensen van de keuken vertelden mij dat het nog een paar minuutjes zou gaan duren. Ik besloot om weer naar mijn kamer te gaan en om half 7 terug te gaan. Bij de keuken aangekomen werd er tegen mij gezegd dat het eten klaar zou zijn om 7 uur. Omdat het voor de rest erg rustig was ben ik weer terug naar mijn kamer gegaan. Iets over zevenen ben ik weer naar de keuken gelopen maar het eten was nog niet klaar. Ditmaal zeiden ze dat het om ‘ son las siete y media’ klaar zou zijn, half 8 dus. Ik heb weer even gewacht en iets na half 8 zat ik dan eindelijk aan een lekker bord met eten (door het wachten smaakte het extra lekker!).
Tot nu toe bevalt het mij hier goed. Ik hoop spoedig nog wat meer Spaans te gaan spreken. Toch verbaasd het mij welke woorden ik al weet in het Spaans. De lessen die ik in Nederland gevolgd heb, zijn denk ik niet voor niets geweest.
Inmiddels is het weekend aangebroken en is het tijd om wat meer van Peru te zien, zo gaan we vanmiddag naar het strand! Morgen ga ik weer naar de kerk. De hele dienst is in het Spaans maar gelukkig kan ik meelezen in mijn eigen Bijbel. De liedjes die worden gezongen herken ik soms, omdat ze ook in het Engels of in het Nederlands bestaan.
Hasta pronto,
Roanne
-
12 Maart 2016 - 14:36
Roelie Zwiep:
Mooi dat het goed gaat daar. Hopelijk kun je snel in je appartement en kun je eten wanneer het jouw uitkomt. Kijk uit naar je volgend verhaal. Groetjes Roelie -
12 Maart 2016 - 15:03
Elly Daling:
Hoi Roanne,
Ik hoop dat je je snel een beetje thuis voelt in Peru. Leuk dat je een versla maakt met foto's erbij maakt. Zo krijgen we beeld erbij hoe het daar eruit ziet. Goede tijd daar toegewenst. -
12 Maart 2016 - 18:36
Mary-Ann Borggreve:
Dag Roanne,
Aan de tekeningen te zien zul je ook wel gaan snorkelen.
Ben benieuwd of je volgende week al in je eigen appartement woont.
Alle goeds
Mary-Ann Borggreve
-
12 Maart 2016 - 18:43
Brigitte :
Hoi Roanne, leuk om zo je belevenissen te lezen. Ik hoop dat je snel kunt wennen!
Groetjes -
13 Maart 2016 - 23:02
Gootje:
Hey Roanne, wat fijn dat dit verslag in het nederlands is! Oke behalve de groet en de aftiteling, maar zo goed is mijn spaans gelukkig nog wel;)
Hier gebeurt niets bijzonders wat je nog niet in de app of op facebook kan lezen, dus zelf heb ik niet veel te vertellen.
Ik kijk uit naar je volgende blog!
Dikke knuffel, Joëlle -
18 Maart 2016 - 20:15
Pietje Jonkman:
Hoi Roanne, IK heb je verslagje gelezen, het is natuurlijk best wennen aan veel nieuwe dingen, maar jou kennende als doorzetter zul je daar je draai wel vinden.Veel succes met alles.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
